Het woonverhaal van Janny en Arnold
We ontmoeten Janny en haar man Arnold (niet op de foto) op een druiligere herfstdag in hun flat aan de Zwaluwenlaan. Vanaf de galerij giert een ijzige wind ons om de oren, maar binnen is het hier in alle opzichten behaaglijk.
Er is dan ook niet veel nodig om het gesprek op gang te brengen. Janny vertelt dat ze tien jaar geleden vanuit een eengezinswoning in IJsselmonde bewust kleiner zijn gaan wonen. “Onze zoon woonde toen nog in Schiedam en daar wilden we graag wat dichterbij wonen.” Al gauw gaat ze vol overgave verder. “Als we vroeger weleens naar mijn schoonmoeder reden, dan kwamen we altijd langs deze flat. Dan zei ik altijd: Als we ooit gaan verhuizen wil ik naar een flat. Naar deze flat. En kijk ons hier nou eens zitten. Een mooi verhaal hè? Er zijn mensen die zich afvragen wat er nou leuk aan is. In een flat. In de Vogelbuurt. Zicht op de snelweg. Ik kan je vertellen, het is heerlijk hier! Ruim genoeg. Een lift. Fijne buren. Een sociale veilige omgeving die mooi is opgeknapt. In dit deel van Holy zijn overal winkels in de buurt. En die snelweg? Die stoort me niet. Ik vind die auto’s die in hun eigen tempo en eigen kleuren voorbij rijden van bovenaf altijd net een bewegend schilderij.”
“Ik heb hier mijn draai ook echt gevonden. Ik organiseer als vrijwilliger activiteiten in de flat voor de bewonersvereniging. We doen dat met een groep van tien bewoners en dat is reuze gezellig. En iedere keer verzinnen we weer iets anders. Zo zijn we vorig jaar gestart met een inloop in een ruimte hier op de eerste verdieping. Daar was echt veel animo voor. Je merkt dat er toch veel medehuurders zijn die behoefte hebben aan contact.”
Als de inloop in coronatijd niet meer door kan gaan, besluit Janny één keer per week langs te gaan bij mensen die eenzaam zijn. Die stellen het enorm op prijs dat ze even aanbelt voor een praatje vanaf de galerij. Dan is er toch even één op één contact en weet Janny snel genoeg of de mensen zich redden, hoe ze zich voelen en of ze nog iets nodig hebben. Boodschappen doet Janny als het nodig is ook. “Fijn toch dat we –helemaal in deze tijd- als buren wat meer naar elkaar omkijken? Dat bevalt me ook zo aan het wonen hier. Iedereen is lekker op zichzelf, maar wel met aandacht voor elkaar. Onderschat het sociale aspect van wonen niet. Sommige mensen vinden het heerlijk om ergens te wonen waar ze weinig contact me anderen hebben, maar dat is niets voor mij. Om het ergens naar je zin te hebben is niet alleen het huis belangrijk. De omgeving speelt voor mij ook een grote rol.”
Haar man knikt vanaf een afstand bevestigend. “Een beetje aandacht voor elkaar kost niks en maakt het wonen nog aangenamer.”