Het woonverhaal van Irene en Arie van Bruggen
Nabuurschap in de Maaswijk
Irene en Arie van Bruggen wonen sinds de zomer van 2023 aan de Abel Tasmanlaan. Na zeventien jaar in het Oosten te hebben gewoond zijn deze van oorsprong Vlaardingers weer teruggekeerd naar hun geboortestad.
Ze zijn enthousiast over hun ervaringen met ‘nabuurschap’ in het oosten: elkaar met raad en daad bij staan. Irene: “De vriendelijkheid, de bereidheid elkaar te helpen en elkaar groeten in het voorbijgaan, maakt het leven een stuk aangenamer.”
Bruisend
Irene bruist van de ideeën. Ze heeft van de zomer spullen in de hal van de flat gezet en die waren snel weg. “Blijkbaar is er behoefte aan het ruilen, weggeven of verkopen van spullen”, constateert ze. “Waarom geen ‘sale’ in de hal? Of een kledingruilbeurs? Het is leuk en zo ontmoet je elkaar.”
Ze barst van de boeken die ze graag wil delen met anderen. Irene: “Waarom geen boekenkast op de begane grond? Dat is makkelijk en duidelijk zichtbaar.”
Woonkamer van de buurt
Ze heeft buurtwoonkamer Abeltje ontdekt en drinkt er regelmatig koffie. Maar in deze ruimte zou meer kunnen, aldus Irene: “Samen met bewoners koken en eten in Abeltje. Dat zou leuk zijn. Maar ook samenwerken in de tuin is goed voor het nabuurschap. Irene: “Aan de zijkant van de flat ligt een hele mooie tuin.
Je bent samen aan de slag, ontmoet elkaar en maakt er iets moois van
Een vrouw uit onze flat onderhoudt deze. Aan de andere kant ligt een grasveld als we dat met elkaar kunnen veranderen in een bloementuin, is dat toch hartstikke leuk. Je bent samen aan de slag, ontmoet elkaar en maakt er iets moois van.” Arie die tijdens het gesprek vooral luistert roept spontaan: “Dan ga ik in de snoeiploeg.”
Lief en leed
Irene is na een paar maanden ingeburgerd en is gevraagd om mee te doen met het initiatief ‘lief en leed’. Als er nieuwe mensen in de flat komen wonen verwelkomt ze die met een bloemetje. Ook het bezoek aan een zieke buur of het sturen van een kaartje hoort erbij. Zelf heeft ze als nieuwe huurder een doosje chocolade gekregen. Irene: “Het is fijn als je verwelkomd wordt en je iemand kunt bellen.”